Refik Halit Karay (1888-1965) :
Yazarlığa mizah öyküleriyle başladı. 1919’dan başlayarak Türk hikâyeciliğine yeni bir
sayfa açtı. Anadolu’dan çeşitli kesimlerden insanları canlandırdığı “Memleket Hikâyeleri”
1919’da yayınlandı. Bu kitapla, o güne kadar konuları İstanbul’la sınırlı olan hikâyeciliği
Anadolu’ya taşıdı. Bu yönüyle sonradan gelişen “köy edebiyatı”nın öncüleri arasına girdi.
1920’lerden sonra daha arı ve anlaşılır bir dil kullandı. Hikâyelerini, Memleket Hikâyeleri
ve Gurbet Hikâyeleri adlı kitaplarında topladı.
Roman: İstanbul’un İçyüzü, Yezidin Kızı, Çete , Sürgün, Anahtar, Bugünün Saraylısı,Nilgün …
Mizah: Sakın Aldanma İnanma Kanma, Kirpinin Dedikleri, Ay Peşinde, Guguklu Saat…
Günce: Bir İçim Su , Bir Avuç Saçma, İlk Adım…
